به آن که بی نیاز است
سال هاست که اهالی ورزش در روستاها هرکاری برای توسعه ی ورزش و رسیدگی به مشکل ورزشی جوانان این قشر محروم کرده اند ولی به راستی در تمامی روستاها عدل و انصاف رعایت شده است؟
آیا تا به حال از خود پرسیده اید که بودجه یا سرانه ی سالانه ی شورای ورزشی چقدر یا چه مبلغ می باشد؟ قطعا همه خواهیم دانست که شورای ورزشی در روستاها هیچ سرانه ای ندارد بجز تعداد انگشت شماری توپ یا وسایل جزیی که خود عزیزان در شورای ورزشی بیشتر از این از جیب هزینه کرده و می کنند.
آیا تا به حال با خود اندیشیده اید که چرا جوانان همه ی حرف هایشان را پشت سر شورای ورزشی می زنند؟ این بدین دلیل است که شورای ورزشی هیچ وقت جلسه ی هم اندیشی را با جوانان، اهالی ورزش، مقامات روستا و خیرین تشکیل نداده است تا درد دل جوانان ورزشی و مسئولین ورزش در رشته های مختلف شنوا باشند و عمده دلیل آن نبود مکان خاصی برای این ارگان کاملا به نظر ما تشریفاتی است.
آیا تا به حال با این سوال روبرو شده اید که چرا زمینی مناسب برای ورزش نداریم؟ این را باید از مسئولین پرسید چرا که آن ها بیشترین نامه نگاری و پیگیری ها را برای اختصاص سالن و زمین ورزشی داشته اند و دلیل موفق نبودن آن ها در پاره ای از اوقات را باید این گونه بیان داشت که تا شهرهای بالغ بر ده هزار نفر وجود دارد به ما و امثال ما کمترین توجهات می نمایند و گاهی با دادن حداقل امکانات زبان ما و مسئولانمان را می بندند.
آیا تا به حال از خود پرسیده اید که مثلا مگر جوانان روستا چه چیزی از شهری ها کم تر دارند که چه بسا در پاره ای از مسائل بیشتر هم داشته باشند که این گونه مظلوم واقع شده اند؟ این جواب خاصی ندارد چرا که هر کسی که جایی در حقش کوتاهی شود این حرف ها به ذهنش مطمئنا خطور می کند و شاید یکی از دلایلش نبود ارگان خاص و دولتی برای پیگیری مشکلات روستاییان در خود همان روستاست که این هم به جز با هم فکری و هم اندیشی با جوانان و اهالی روستا حل نخواهد شد. و یا می توان این گونه بیان داشت که شهرها بیشترین جمعیت نسبت به روستاها دارند و دولت خود را مکلف به ارایه ی خدمات به آن ها دانسته است و با قرار دادن شهرداری و ... نسبت به رفع مشکلات آن ها بیشترین تلاش را داشته است اما در روستا ها به دلیل این که فقط دهیار و شورای روستایی وجود دارد و عمدتا آن ها از سر دلسوزی و یا مسائل دیگری به این ارگان وارد شده اند و دو شغله هستند و دولت نیز به آن ها سرانه ی زیادی برای مخارج جوانان نداده است آن ها نیز این امر را از خود به دور می دانند.
آیا تا به حال به جواب این سوال رسیده اید که حق ورزشی در روستاها چگونه باید ادا شود؟ جواب این سوال را این گونه خواهیم داد که شورای ورزشی در روستاها با در ارتباط بودن با دهیاری و شورای اسلامی روستا به دلیل این که این دو ارگان بند هایی از آیین نامه های اجرایی اشان برای کمک به ورزش دارند، و تربیت بدنی بخش یا شهرستان و فدراسیون ورزش های روستایی و عشایری می تواند به حق اهالی ورزش در روستا دسترسی داشته باشند.
سوالات زیاد است اما اکثر مردم با رجوع به ذهن خود می توانند آن را حل و فصل کنند و جواب آن را بیابند.
در آخر امیدواریم که تمامی جوانان روستا به حق خود در این دنیا برسند و مسئولین نیز بیشترین تلاش برای محرومیت زدایی داشته باشند.